In een op volle draaiende 24-uurs-economie is de behoefte om te ontsnappen uit de dagelijkse routine een ritueel terugkerend fenomeen. We gaan op vakantie, hoe vaker, hoe liever. Maar onschuldig is het vakantiegenoegen allang niet meer. Het toerisme is de grootste industrie van de wereld. Al die activiteit legt een grote druk op het milieu: natuur wordt verwoest, water en energie wordt verspild en dan nog al die vliegkilometers…
In Plenitude The New Economics of True Wealth (2010) schetst Juliet Schor het ideaal van een echte welvaartseconomie: een economie die niet draait om geld, maximale groei en consumptie, maar om de rijkdom van een vol, veelzijdig, gelukkig leven.
Waar gaat u deze zomer naartoe? Tijdschrift de Helling gaat deze editie over vakantie. In dit nummer worden vragen verbanden gelegd over de aard van toerisme, maar ook over de gevolgen van vakantie op het milieu en immigratie. En is een andere, meer ontspannen levensstijl geen betere optie dan drie weken per jaar weg van huis?
Vakantie verwoest het milieu, de lokale cultuur van het land van bestemming en komt voort uit een overstresste samenleving. Schaf de vakantie af en kies voor een ontspannen samenleving, waar vakantie overbodig wordt en iedereen van de toeristenplaag wordt verlost. Graag horen we uw ervaringen en visie.
De tijd lijkt steeds sneller te gaan. Het geld flitst alsmaar sneller over de aarde, virtuele contacten worden steeds gemakkelijker gelegd, de beeldwisselingen in de visuele media volgen elkaar op in steeds sneller tempo en bedrijven lanceren het ene nieuwe product na het andere. Wie kan het jachtige tempo nog bijhouden?
De afgelopen vijftig jaar hebben we gespeeld met olie en met spullen. We hebben daarvan genoten, het heeft de verveling verdreven. Maar nu is de consumptiemaatschappij onze laatste horizon geworden.
Een cultuur waarin iedereen minder betaald werkt, voltooit de emancipatie van vrouwen, geeft meer werkzekerheid en biedt ons ook meer vrije tijd, terwijl we en passant de aarde sparen.
In 'How much is enough? The love of money and the case for the good life' vragen vader en zoon Skidelsky zich af waarom we economisch blijven groeien en waarom we doorgaan met rennen in die tredmolen zonder ons af te vragen wanneer het 'genoeg' is?
Jonge mensen ontspringen de dans bij corona, maar betalen wel de prijs voor de coronacrisis en de klimaatcrisis. De tieners en twintigers van nu worden opgezadeld met de gevolgen. Ze zijn de generatie die opgroeien zonder basisbeurs en zijn hoge studieleningen aangegaan. Veel verloren hun bijbaan in coronatijd en het is de vraag of ze na de crisis zo weer aan het werk kunnen. Na beroepsopleiding of studie wacht hen geen vaste baan en op de oververhitte woningmarkt een betaalbaar dak boven je hoofd vinden is een beproeving. Tegelijkertijd zijn jongeren veerkrachtig en inventief. Als we welvaart eerlijk willen verdelen, een toekomst willen waarin duurzaamheid voorop staat en waarin starters volwaardig kunnen meedraaien in de samenleving: welke voorstellen helpen jongeren en twintigers vooruit? Wat moet er nu gebeuren? Wat zijn de dilemma’s als er keuzes gemaakt moeten worden?
Zondagavond televisieavond. De mobilisatie van 1939 in Andere Tijden. Het verhaal van de ontroerend onschuldige hoop op een goede afloop vertelt zichzelf door raak gekozen dagboek- en brieffragmenten en archiefbeelden. We zien hoe Hollandse jongens en mannen zich klaarmaken voor de oorlog. Zijn er tegenwoordig high tech simulaties voor, in Andere Tijden zien we hoe jongens en mannen oefenen met afweergeschut door te mikken op wat eruit ziet als een gefiguurzaagd vliegtuigje op een lange houten stok.