Auteur Hans de Geus maakt glashelder duidelijk dat het niet de schaarste aan woningen is die de prijzen steeds verder opjaagt, maar het feit dat huizen beleggingsobjecten zijn geworden en beleggers altijd in het voordeel zijn ten opzichte van degenen die een huis kopen om er in te wonen.
Ze krijgen van de banken meer financieringsruimte en ze profiteren sterker van de hypotheekrenteaftrek. Daar kan geen starter tegenop. Ook niet als hij of zij zich diep in de schulden steekt. Huren is dan de enige oplossing. Maar dat vergroot de ongelijkheid, omdat de huur grotendeels in de zakken van vermogenden verdwijnt, die op de vrije markt toch al aan het langste einde trekken.
„Waar we zo snel mogelijk vanaf moeten”, aldus De Geus, „is dat idee dat ‘bouwen-bouwen-bouwen’ de grote oplossing is.” Wil je op de huizenmarkt een gelijk speelveld creëren tussen mensen die werken voor hun inkomen, maar geen kapitaal of vermogen bezitten, en degenen die los van hun werk over flink veel kapitaal of vermogen beschikken, dan is er maar één oplossing: de belasting op vermogen en erven verhogen.
De whodunnit achter de huizencrisis is niet schaarste maar de groeiende vermogensongelijkheid, in dit geval vastgoed, geholpen door geld uit erfenissen en bizarre belastingregels.
Hoe ik toch huisjesmelker werd
Hans de Geus Wereldbibliotheek Amsterdam, 2021
Altijd de nieuwste artikelen lezen? Als abonnee ontvang je 4x per jaar de Helling per post. Of kies voor het online abonnement en lees het tijdschrift digitaal.
De Helling draagt bij aan verdieping en politieke visievorming binnen GroenLinks. Met een abonnement steun je het werk van het tijdschrift en Wetenschappelijk Bureau GroenLinks.