Vaak wordt in grote steden een sociaal-economische tweedeling waargenomen, waarbij één deel op achterstand blijft. Niet toevallig is daar ook vaak een geografische grens mee gemoeid, zoals de Ring A10 in Amsterdam. Of die tweedeling er ook echt is, werd voorgelegd aan een adviesraad. Hun antwoord dat er geen sprake is van tweedeling in Amsterdam, zorgde de afgelopen week voor enige ophef. Een reactie.
Wat zal er gebeuren met de veertig krachtwijken wanneer een nieuw kabinet aan het bezuinigen slaat? Volgens de Utrechtse wethouder Harrie Bosch is de wijkaanpak nog zeker tien jaar nodig. In de komende jaren zal er in Utrecht sterker worden ingezet op onderwijs, werkgelegenheid en veiligheid, aldus de Volkskrant van 22 april jl.
De wijkaanpak, het krachtwijkenbeleid, is een speerpunt van het kabinet. Alles is erop gericht om veertig achterstandswijken te transformeren in prachtwijken. Daarvoor worden fysieke en sociale maatregelen ingezet, zoals een herstructurering van de woningvoorraad (een diverser woningaanbod) en het versterken van de wijkgemeenschap, de sociale cohesie. Alles voor de wijk.
Maarten Hajer en Ton Dassen stellen dat steden 'slim' moeten zijn om mee te komen in een snel ontwikkelende wereld. Maar hoe doe je dat dan? Socrates recenseert.
Een gedachtenexperiment. Stel je voor, eind jaren vijftig ben je op tweejarige leeftijd met je ouders geëmigreerd van Amsterdam naar München. Jullie zijn nooit meer teruggegaan. Amsterdam ken je slechts van de verhalen. Met weemoed beschreef je moeder hoe zij vroeger over de karakteristieke grachten fietste op weg naar haar oudste zus.
Het tekort aan woningen is de komende tien jaar is volledig binnen bestaande wijken op te lossen, stelt architect Reimar von Meding. Die wijken varen er wel bij en bovendien kunnen we het woningtekort op deze manier twee keer zo snel aanpakken als met nieuwbouwwoningen in weilanden.
Eén van de meest spraakmakende documentaires tijdens het laatste IDFA-festival was Ouwehoeren: Meet the Fokkens. De hoofdpersonen Martine en Louise Fokkens werken al vijftig jaar op de Wallen en via hun ogen zien we de effecten van globalisering op dat deel van Amsterdam.
Van wie zijn de data die door sensoren worden verzameld in de stad? Welke besluiten mogen genomen worden door algoritmen? Vertrouwen we de zorg voor ouderen toe aan robots? Willen we camera’s met gezichtsherkenning op straat? GroenLinks werkt aan een standpunt over slimme steden voor de Europese Groenen.