Deze beelden symboliseren de harde cijfers achter klimaatverandering . De VN berekent dat vrouwen een veertien keer grotere kans hebben dan mannen om te overlijden bij klimaatrampen en bevestigt dat vrouwen ook op andere manieren de zwaarste klappen opvangen. De klimaateffecten op de voedsel- en watervoorziening komen bij hen terecht, omdat vooral zij zorgen voor het eten, drinken en de hygiëne van hun huishoudens.

Het plaatje met veel mannen beeldt ook de machtsverdeling uit. Vrouwen zitten op 25 procent van de zetels in nationale parlementen, de Covid taskforces bestaan voor 24 procent uit vrouwen en in bedrijven wordt slechts 28 procent van de leidinggevende posities door vrouwen ingevuld.

Vanuit de vrouwenbeweging en de klimaatbeweging weet ik één ding zeker: vrouwen zijn niet alleen slachtoffer. Integendeel, vrouwen leiden de weg naar verandering. Ze staan in de frontlinie van de wereldwijde klimaatbeweging – denk aan Greta Thunberg, Vanessa Nakate, Naomi Klein, Mia Mottley, Nina Gualinga, Susan Moser. Ook op lokaal niveau zetten ze zich schrap tegen investeringen in nieuwe olie-, kolen- en gasprojecten en ontwikkelingen die het bos vernietigen.

Minder zichtbaar is het feit dat vrouwen ook doeners zijn. Luz Marina Valle uit Nicaragua is een feministische boer, die met haar dorp voedselbossen aanlegt. Daarmee herstelt ze aangetast bos op zo’n manier dat niet alleen het ecosysteem zelf herleeft, maar ook dat het direct voedsel en verhandelbare waar oplevert. Vrouwen als Luz zijn te vinden over de hele wereld.

Vanuit Nederland kunnen we vrouwelijke leiders steunen. Dat doen we nog te weinig. Het klimaatgeld voor ontwikkelingslanden, komt vooral terecht bij door mannen geleide projecten. Dat loopt via relatief behoudende instanties als de Wereldbank of de Deutsche Bank. Als ze ‘gender’ al een rol laten spelen, sturen ze vooral op het voorkomen van schendingen van vrouwenrechten. Je kunt beter met nieuwe financieringsmechanismen het geld voor vrouwen toegankelijk maken en hen zo actief in positie brengen.

De wereld is in beweging. We moeten alles op alles zetten om een klimaatcrisis te voorkomen. Dat lukt niet als we 50 procent van de wereldbevolking buiten sluiten. Vrouwen horen aan de vergadertafels, op het wereldpodium. Vrouwen horen de controle te krijgen over duurzame investeringen en de lead te krijgen in de uitvoering van groene plannen. Niet toevallig, niet als slachtoffer, maar systematisch. Echte verandering is alleen mogelijk als vrouwen ook aan de financiële, politieke en economische knoppen komen te zitten.