Volgens journalist Lynn Berger is voor elkaar zorgen de ‘meest essentiële activiteit’ van de mens. Ze pleit voor een samenleving waarin mensen daadwerkelijk de tijd krijgen om voor hun kinderen en vrienden te zorgen.
Volgens vakbond CNV biedt de 40-urige werkweek niet langer genoeg tijd voor ontspanning en al het ‘onbetaalde werk’ dat we thuis en voor anderen doen. Een collectief afgesproken 30-urige werkweek is de enige oplossing, zegt voorzitter Piet Fortuin.
Welke bijdrage levert kunst aan de samenleving in al zijn diversiteit? Daartoe moet nieuw vocabulaire ontwikkeld worden. Uit Rancières observaties over de afstand tussen kunstenaar en toeschouwer blijkt dat kunst geen diversiteit representeert, maar dialoog faciliteert.
Linkse partijen ontfermen zich graag over de minderbedeelden, in een klassiek verbond tussen elite en rafelrand. Maar al te opzichtige steun aan emanciperende bevolkingsgroepen vermindert hun gevoel van eigenaarschap van het emancipatieproces. GroenLinkse reflexen behoeven bijstelling.
Stimulans van huis uit, een betere beheersing van de taal dan andere Nederlanders en een diploma: dat zijn volgens Nasra Djorai voorwaarden om hogerop te komen. Zij is een van de Yueppen op Zuid. Zelf is ze ver gekomen, maar nu stoot ze haar hoofd toch tegen een glazen plafond. Een portret.
Waarom is in Nederland De Werkende Man nog altijd belangrijker dan de werkende vrouw? Groene Gast Liesbeth Staats schreef hier een vlammend boek over.
Iconisch; de groepsfoto van wereldleiders aan het begin van de Glasgow Klimaattop. Tussen de vijftig mensen is het aantal vrouwen op één hand te tellen. Ook op andere beelden zie je dat de mannen binnen staan, op de bühne, terwijl vooral vrouwen protesteren, zowel in de wandelgangen als buiten. Saillant detail is het verschil in diversiteit; de vrouwen komen uit alle delen van de wereld en alle leeftijdsgroepen. De mannen zijn vaak ouder dan vijftig, en vooral wit. Dat is zonde, want juist vrouwen maken het verschil.
Van links tot rechts: iedereen pleit voor een politiek gericht op banen en een leven in het teken van betaald werk. Socioloog Marguerite van den Berg laat een fundamenteel ander geluid horen in haar recente boek ‘Werk is geen oplossing’. Ze wil af van de focus op betaald werk en ze wil machtsverhoudingen omdraaien door werknemers bewust te maken van de macht die ze hebben.
Lodewijk Asscher en Dick Pels ridiculiseren de inzet van de voorvechters van rechten van prostituees. De strijd tegen uitbuiting en misbruik in de prostitutie is niet gebaat bij wij-zij denken. Het wordt tijd om de rijen te sluiten.