Extreme rijkdom is een moreel en maatschappelijk probleem, stelt hoogleraar Ingrid Robeyns in de zevende aflevering van onze podcast Groene Gasten.
Wie wil weten waarom wonen een steeds groter deel van ons inkomen opslokt, en waarom de intrede van de vrije markt op het gebied van wonen de belangrijkste oorzaak van ongelijkheid en de groeiende tweedeling vormt, moet beslist Hoe ik toch huisjesmelker werd lezen.
De vertaling van het veelgeprezen boek The Deficit Myth van Stephanie Kelton kon niet op een beter moment verschijnen. Door de pandemie is in plaats van bezuinigen ‘zich een weg uit de crisis investeren’ het nieuwe adagium geworden. Een theorie die dit adagium ondersteunt, is meer dan welkom.
In de strijd tegen ongelijkheid kunnen gemeenten het beste streven naar relatief homogene buurtjes in gemengde wijken. Daardoor komen mensen van verschillende achtergronden elkaar tegen bij de supermarkt en hebben ze nog wel buren in wie ze zich herkennen. Een grote misvatting is dat iedereen gemengd zou willen en moeten wonen om een einde te maken aan ongelijkheid, zegt Wouter van Gent, sociaal geograaf aan de Universiteit van Amsterdam.
Als student moest ze kiezen: stage lopen bij de destijds grote Wiardi Beckman Stichting of bij het kleinere wetenschappelijk bureau van GroenLinks. Ze koos voor haar idealen en GroenLinks.
Gemeenten kregen de afgelopen jaren steeds meer taken en steeds minder geld. Eerlijkere financiële verhoudingen tussen Rijk en gemeenten zijn hard nodig. Aangezien de ambities van GroenLinks – energietransitie, kansengelijkheid, inclusiviteit – grotendeels lokaal moeten worden gerealiseerd, ligt hier een belangrijke opdracht voor de partij.
EU-landen worden in deze coronacrisis voorlopig niet lastiggevallen met verplichte Europese normen voor bezuinigingen die in het verleden rampzalig uitpakten voor onder meer de sociale zekerheid. Voordat de geschiedenis herhaalt, moet de EU lessen trekken uit de averechtse bezuinigingspolitiek van de vorige crisis.
Voorspellende algoritmes in combinatie met dataverzameldrift door overheden hebben geleid tot schending van de privacy en institutionele discriminatie. Om te profiteren van de inzichten die algoritmes kunnen bieden, maar tegelijk de mensenrechten hoog te houden, moeten we volop investeren in tegenmacht - in de vorm van transparantie, kritische burgers en beleidsmakers, en ambtenaren die durven afwijken van geautomatiseerde uitkomsten.
In een uitzending van Buitenhof van mei 2021 hield CDA-mastodont Cees Veerman een pleidooi voor een ‘zakenkabinet’. Nederland wordt dan gerund door een regering die bestaat uit een ploeg niet-politiek gebonden deskundigen.