De doorrekening van het verkiezingsprogramma door het Centraal Planbureau leidt tot een disciplinering van de politiek, vagere verkiezingsprogramma’s en minder invloed van GroenLinks-leden op het programma. Dat is vooral goed te zien bij de eerste doorrekening van het GroenLinks-programma uit 1994.
De klimaatmaatregelen die de VVD voorstelt zijn bij lange na niet voldoende om de doelstelling uit de Klimaatwet te halen. Daarmee breekt de VVD met een belofte uit het eigen verkiezingsprogramma. Dat blijkt uit een doorrekening die het onafhankelijk onderzoeksbureau Kalavasta heeft gemaakt op verzoek van Wetenschappelijk Bureau GroenLinks. “De juiste informatie op stem-bepalende thema's is cruciaal voor een goed functionerend democratisch proces”, zegt Noortje Thijssen, directeur van Wetenschappelijk Bureau GroenLinks.
De doorrekeningen door het Centraal Planbureau van de verkiezingsprogramma’s van politieke partijen geven een eenzijdig beeld van de werkelijkheid. Doordat het CPB alleen de financieel-economische gevolgen van voorgenomen beleid in kaart brengt, krijgt de kiezer geen informatie over de effecten van partijprogramma’s op welzijn en milieu.
Feiten zijn onmisbaar voor een democratisch politiek debat. Sociale media verlagen de drempel voor burgers om zich in dit debat te mengen, maar zijn ook kampioen in het verspreiden van desinformatie – en bedreigen daarmee de positie van feiten. Overheden moeten de grote platforms dan ook nadrukkelijker aanspreken op hun verantwoordelijkheid voor een open, eerlijk en op feiten gebaseerd politiek debat. Daarbij hoort ook een herwaardering van een traditionele steunpilaar van de democratie: de vrije pers.
Sinds maart vorig jaar komt het er min of meer op neer dat alles wat we voor onmogelijk hielden, tóch gebeurt. Een avondklok? Ondenkbaar. De basisscholen zouden écht niet meer dichtgaan na de bekritiseerde sluiting in het voorjaar. Net zo onvoorstelbaar waren een inmiddels al vijf maanden durende sluiting van de horeca en een lockdown waarvan het einde nog steeds niet in zicht is.
Europese zusterpartijen van GroenLinks laten momenteel zien dat regeren voor groene partijen alleszins haalbaar is. Wat kan GroenLinks van hen leren om formatieonderhandelingen en regeringsdeelname tot een succes te maken?
De wereldwijde reacties op de verkiezing van Kamala Harris tot vicepresident van de Verenigde Staten waren hartverwarmend. Laat dat gezegd zijn. Tegelijkertijd is het ongemakkelijk, die breed gedeelde opwinding over de eerste vrouw, met een etnisch diverse achtergrond, die tot het hoogste ambt ooit is ‘toegelaten’. Immers, zoals Joe Biden in zijn overwinningsspeech zelf zei: 'long overdue’, oftewel te laat.
Verkiezingsprogramma’s van links tot rechts laten een opvallende ruk naar links zien. Beleven we werkelijk het einde van het neoliberalisme, ook nog eens onder het leiderschap van een historisch dominante VVD? Heeft een virus het neoliberalisme ten val gebracht?