Over drijfveren, helden en inspiratiebronnen

Kansen grijpen

"Al van jongs af aan zocht ik het debat op. Tijdens mijn middelbare schooltijd won ik een beurs waarmee ik naar een internationale school kon gaan. In die periode heb ik veel verschillende mensen ontmoet. Ik vind het belangrijk om je met mensen met andere opvattingen te omringen. Daar leer je meer van dan van alleen maar gelijkgestemden om je heen.

Ik ging om met mensen uit Oost-Europa, Azië, Afrika. Bij hen zag ik een enorme drive. In hun land kregen zij als één van de weinigen de kans om te studeren. Die kans grepen zij met twee handen aan. Je zag ze echt knokken. Studeren was voor ons meer gratuite. Dat is een keerzijde van welvaart. Als je niet alles aangereikt krijgt, ontstaat er ook creativiteit. In Iraanse films, zoals About Elly, zie je dat bijvoorbeeld terug. Vanwege beperkte vrijheid werden de makers gedwongen om hun boodschap op een creatieve manier te vertellen".

Sterke vrouwen

"Ik denk dat ik geschiedenis ben gaan studeren vanwege mijn interesse in de ander. Als cultuurhistoricus leer je over mensen die bepalend zijn geweest voor de geschiedenis. Je leert over veranderingen die zij in gang hebben gezet. Ik verdiepte me onder andere in Conrad Busken Huet. Al in de 19e eeuw hield hij zich bezig met vrouwbeelden – al was hij als persoon conservatief.

Emancipatie boeit mij. Femke Halsema vind ik een voorbeeld van een sterke, charismatische vrouw. Zij staat voor vernieuwing. Liberalisme met oog voor kwetsbare mensen spreekt mij aan. Jolande Sap zet die lijn door.

Als vrouw hoop ik een voorbeeld te zijn. Ik wil laten zien dat je carrière kunt maken én een gezin kunt hebben. De samenleving is echt niet zo geëmancipeerd als we denken. Werkende moeders krijgen nog steeds een schuldgevoel aangepraat. Dat is zo'n onzin. Mijn gezin is ook een drijfveer. Door mijn kinderen van drie en vijf wordt het een heel persoonlijke ambitie om onze economie te vergroenen. Straks komen zij in een wereld terecht waar veel zekerheden helemaal niet meer zo vanzelfsprekend zijn. Je wilt je kinderen een goede toekomst geven".

Vernieuwen vanuit een solide basis

"Ik wil vechten voor wat ik écht van waarde vind. Kunsteducatie vind ik echt belangrijk. In Frankrijk is dat heel normaal. Daar zie je heel veel klassen met jonge kinderen in musea rondlopen. Dat vind ik goed. Het is belangrijk om te leren naar kunst te kijken. Dan zie je welk statement een kunstenaar wil maken. Hoge Kunst is voor mij geen vies woord zolang die maar toegankelijk is.

De bezuinigingen op de cultuursector vind ik kwalijk. Het is goed als kunstenaars ondernemerschap creëren, maar vergis je niet: juist nu is het heel moeilijk om investeerders te vinden. Het MC Theater - dat voorstellingen maakt over diversiteit - moet over drie jaar op eigen benen staan. Ik vind het moedig dat zij voor zo'n afloopsubsidie kiezen.

Dansen is mijn passie. Ballet, salsa. Toen ik nog geen kinderen had danste ik wel vier avonden in de week. Forsythe en George Balanchine zijn indrukwekkende choreografen. Met klassieke techniek maakten zij moderne stukken. Daar geloof ik in: vernieuwen vanuit een solide basis.

In de boeken die ik lees zie je het klassieke en moderne terug. De oude Russen, zoals De Meester en Margarita van Boelgakov, vind ik fantastisch, maar ik ben ook fan van een eigentijdse schrijver als Ian McEwan. Bij hem denk ik 'wow, een boek van zo'n niveau is in mijn tijd geschreven'. Ook de Jamaicaans-Engelse schrijfster Andrea Levy vind ik geweldig. Zij snijdt met humor pijnlijke onderwerpen aan. Soms kan de politiek wel wat meer humor gebruiken".

Verbindingen leggen

"Doelgericht werken is iets wat de politiek van het bedrijfsleven kan leren. De politiek zou ook meer op zoek moeten gaan naar partners. Dan denk ik aan kleine ondernemers. Mike Venekamp vind ik bijvoorbeeld inspirerend. Hij brengt lokale voedselproducenten met lokale klanten bij elkaar in de kop van Noord-Holland. In mijn werk bij de Westergasfabriek probeer ik in te spelen op duurzame ontwikkelingen.

Maar grote bedrijven kunnen net zo goed interessant zijn. Neem Philips: zij zijn in staat om met partners slimme lampen te ontwikkelen die aangaan op het moment dat er daadwerkelijk mensen in de buurt zijn. Daarmee is een hoop energie te besparen. Met dat soort partners kan de politiek verbinding leggen. Ik ben een teamspeler, werk graag voor het collectieve belang. Met samenspel bereik je de beste resultaten". 

*Een ingekorte versie van dit interview verscheen in het GroenLinks Magazine van augustus 2012.