Helaas viel het aantal zetels voor GroenLinks-PvdA ook flink tegen. Dat zorgt voor de nodige uitdagingen, want voor de fusiepartij in wording is er dus nog wat werk aan de winkel om mensen te overtuigen. Jesse Klaver gaat die missie als fractievoorzitter op zich nemen.

Persoonlijk heb ik me vooral verbaasd over de ‘anti-stemmers’. Mensen die zeiden zo rechts mogelijk te stemmen ‘om links een hak te zetten’. Of D66 kiezen, als proteststem, want ‘dan werd het in ieder geval niet Frans Timmermans’.

Het is niet altijd even gemakkelijk om iets wat voor jezelf overduidelijk de meest logische keuze is, zonder inhoudelijke argumenten afgekraakt te zien worden. Want werd er doorgevraagd, dan konden deze anti-stemmers zelden onderbouwen wat nou precies het probleem was met GroenLinks-PvdA. Het op de man of vrouw spelen wat betreft de mensen op de kieslijst zag ik regelmatig voorbijkomen. En natuurlijk het gouwe ouwe ‘mijn kind kan geen huis krijgen vanwege alle asielzoekers die ze naar binnen laten’; hoe vaak ook met feiten wordt aangetoond dat dit niet klopt, men blijft het roepen.

Laten we hopen dat de groei van D66 een positieve rol kan gaan spelen in het dichten van die kloof. En laten we ook proberen om als links-progressieven vol goede moed richting de gemeenteraadsverkiezingen van 18 maart te gaan.

Ondertussen belooft 2026 voor GroenLinks natuurlijk sowieso een spannend jaar te worden, want als de leden daartoe besluiten in juni, dan houdt de partij in feite op te bestaan. De plannen voor de magazines van de wetenschappelijke bureaus na samenvoeging met de Wiardi Beckman Stichting zijn nog in ontwikkeling. Zodra we hier meer over weten, delen we dit natuurlijk. Suggesties, wensen, vragen? Laat het vooral weten.