Met het natuurherstel in riviergebieden is gebleken dat het principe van rewilding een goedkope oplossing kan zijn bij grote maatschappelijke problemen. Maar hoe krijg je burgers, bestuurders en drinkwaterbedrijven mee in dat meebewegen met de natuur?
Als we als jonge activisten al hadden geweten hoe je een actieplan opzet of contact onderhoudt met de media, dan hadden we dingen anders aangepakt, dachten Esther Crabbendam en Eline Peters. Daarom schreven zij een handboek voor de jonge rebel.
Na de dood van George Floyd en de golf van Black Lives Matter-protesten die België in 2020 bereikte, riep de Belgische regering een commissie bijeen om het koloniale verleden van België te onderzoeken. Zwarte gemeenschappen en organisaties in België pleiten al tientallen jaren voor deze commissie. Ministers en lokale politici hebben sindsdien discussies gevoerd over het uitgebreider onderwijzen van de koloniale geschiedenis van België op scholen en over het dekoloniseren van musea en openbare ruimten, waarvan vele bevolkt worden door standbeelden van koning Leopold II.
Het Brusselse parlementslid Kalvin Soiresse zet zich al jaren in voor antiracistisch onderwijs in België. “Ik bespeur een diep verlangen onder jongeren naar een tijdperk waarin de koloniale mentaliteit overwonnen is.”
Vanwege geweigerde visumaanvragen kunnen veel jonge klimaatactivisten uit het Zuiden niet deelnemen aan klimaatdiscussies. Dat is volgens jongerenorganisator Serag Heiba funest voor de legitimiteit en effectiviteit van het klimaatoverleg.
Is er hoop voor groene politiek in Libanon, een land dat nog stevig in de greep is van corrupte politici en de ergste economische crisis in mensenheugenis? Riwa Ghawi, oprichter van Green Wave Lebanon, heeft een rotsvast geloof in de jonge activisten met wie zij werkt.
Melissa Kashiku van Hoorn zet alles in het werk om van Groningen een groene energieprovincie te maken. Ze vergeet daarbij niet de lessen van de dramatisch verlopen gaswinning aldaar. ‘We moeten de baten van groene energie in onze regio houden.’
Het discussiestuk van de wetenschappelijke bureaus is een uitstekende basis voor een inhoudelijk gesprek tussen GroenLinks en PvdA. Het benoemt de belangrijkste uitdagingen waar onze samenleving vandaag de dag voor staat, en doet een aantal goede voorstellen. Maar het ontbreekt nog aan scherpte.
Als erkend fusiecriticus was ik in eerste instantie niet ontevreden met het discussiestuk van de wetenschappelijke bureaus. ’S Jongers en Thijssen erkennen de ecologische crisis waarin we zitten, net als de internationale dimensies van ongelijkheid en de vernietiging van de aarde. Maar wacht: welke zaken ontbreken? Dat is best veel.
Veel Nederlanders haken af. Ze voelen zich niet gehoord door hun overheid. Sterker nog, ze voelen zich in de steek gelaten. En geef ze eens ongelijk. Veel inwoners, met name buiten de Randstad, zien hoe hun omgeving verschraalt.