Het is in deze tijd slim om de nadruk in je leven te leggen op immateriële groei. Als Nederland economisch stilstaat, kunnen we in leren, schoonheid en omgangsvormen onze toekomstige aspiraties zoeken. Ik geef het maar even door, zodat we er alvast aan kunnen wennen.
Acht jaar na verschijnen is ‘De Hongerige Stad’ van Carolyn Steel nog steeds actueel. Steel belicht ons voedsel vanuit opvallende invalshoeken, maar laat vooral zien dat het huidige mondiale voedselsysteem schimmig werkt en lastig is te doorzien. Consumenten zijn zich niet bewust van welke weg eten aflegt. Steels boek schudt kennis flink door elkaar en vult de witte vlekken in.
In de discussies over de vraag of GroenLinks rechtser is geworden, speelt een terugkerend sjabloon een dominante rol: de markt is rechts en links is tegen de markt. Deze voorstelling van zaken is een versimpeling van de werkelijkheid.
De afgelopen vijftig jaar hebben we gespeeld met olie en met spullen. We hebben daarvan genoten, het heeft de verveling verdreven. Maar nu is de consumptiemaatschappij onze laatste horizon geworden.
Bureau de Helling interviewde de fractieleden van GroenLinks. We spraken met Jesse Klaver over nepkapitalisten, de schuldeneconomie en illegaliteit.
In de bundel Vrijzinnig Paternalisme pleiten een aantal progressief-linkse auteurs voor een links en groen beschavingsproject. De overheid moet met burgers het gesprek aangaan over het goede leven. Ze willen hiermee een correctie aanbrengen op de koers van Halsema, die te ver was doorgeslagen naar het liberalisme. Waar het gaat om praktische politieke voorstellen, zoals wat betreft werk en inkomen, is het eerder zo dat de auteurs kiezen voor een vrijzinnige koers waar Halsema koos voor paternalisme. Zijn de vrijzinnige paternalisten vrijzinniger dan ze zelf denken en de sociaal-liberalen paternalistischer?
De sociaal-liberale en de vrijzinnig-paternalistische verdediging van het basisinkomen gaan een eind gelijk op. Maar om het een moreel-politiek draagvlak te geven is het belangrijk om een bepaalde wederkerigheid in te bouwen.
Onze kwaliteit van leven houdt al geruime tijd geen gelijke tred meer met de groei van ons nationaal inkomen. We moeten exacter gaan nadenken over wat we onder 'groei' verstaan.
Een halfjaar geleden constateerde Koen Haegens in de Groene Amsterdammer dat het neoliberale gedachtegoed bij lange na niet dood is. Sterker nog, het is springlevend. The Road to Serfdom van Friedrich Von Hayek, dat het neoliberalisme vanaf de jaren zeventig inspireerde, is opnieuw in de belangstelling komen te staan. De economische crisis is volgens Hayek niet het gevolg van te veel, maar van te weinig vrijemarkt. Reden genoeg om zijn werk er eens bij te pakken in een poging tot een tegenoffensief.
In veel landen is een heroriëntatie van de economie gaande naar wat echt van waarde is. Het is tijd dat Nederland ook de koers verlegt naar de 'gelukseconomie'. Michiel Hobbelt: 'In deze postmodernistische tijd wordt er een eenzijdige nadruk op materie en het ik gelegd.'