Met de verkiezingsoverwinning van Syriza in Griekenland en de groei van Podemos in Spanje is links weer in opkomst in Zuid-Europa. In West-Europa is van zo'n opleving weinig te zien. Dat kan anders.
De plannen van het kabinet die een eind moeten maken aan de wooncrisis zijn uitgelekt. Het is goed dat het kabinet de urgentie van het probleem nu eindelijk beseft. Maar om de wooncrisis werkelijk te lijf te gaan is het nodig fundamenteel in te grijpen in het systeem en de marktwerking aan banden te leggen. In een volle Tolhuistuin in Amsterdam presenteerde Wetenschappelijk Bureau GroenLinks haar rapport met maatregelen om de wooncrisis aan te pakken.
Politici hebben soms weinig respect voor de feiten: ze denken dat je ze kunt wegdiscussiëren. Maar politiek en wetenschap moeten elkaar juist respecteren.
Het Nederlandse crisisbeleid is gefocust op één onderdeel: de schuldposities. Met name de staatsschuld, de hypotheekschulden en de geschatte tekorten van de pensioenfondsen staan centraal in het beleid. Dit beleid werkt in praktijk echter averechts. Bestedingen en groei nemen af, de werkloosheid neemt toe, en we schuiven verder in een negatieve spiraal.
De studietax is ooit door GroenLinks geïntroduceerd als alternatief voor de huidige studiefinanciering. Waarom horen we daar zo weinig van?
Een visie op die toekomst is hard nodig om volgende generaties minstens even goed te laten leven als wij dat kunnen. Dat is duurzaamheid. Je schiet tekort als je volstaat met de kreet: ik heb geen behoefte aan vergezichten.
Het Europese project kreeg deze zomer een flinke oplazer, aldus de redacteuren van het nieuwe nummer van de Green European Journal, toen de lidstaten van de EU onder de leiding van een onbuigzaam Duitsland, Griekenland op een genadeloze wijze vernederden als een waarschuwing voor andere landen.