Wat verklaart het succes en falen van de Duitse Groenen, het Vlaamse Groen! en de Deense Socialistische Volkspartij? Hoe leerden deze partijen van hun fouten en op welke manieren boekten ze succes? Annie van de Pas heeft onderzoek gedaan naar de politieke praktijk in drie West-Europese democratieën.
Groene partijpolitiek heeft een relatief korte geschiedenis. Bovendien zien de meeste groenen zich bij uitstek als voorvechters van de toekomst - niet zo bezig met ‘historische ballast’. Maar waar staat de groene politiek precies voor? Wat zijn typische groene waarden? Mocht groene politiek werkelijk de politiek van de toekomst zijn, dan mag juist het historische perspectief flink wat uitgediept worden. In deze serie columns een poging daartoe.
De Volkskrant trekt uit een rekenfout de verkeerde conclusie. Uit hun eigen cijfers blijkt het tegenovergestelde van wat ze zelf zeggen: GroenLinks schuift niet op naar de SP maar naar D66.
In de economische visie van GroenLinks staan ecologische, sociale en financiële duurzaamheid centraal. Als je vanuit deze waarden politiek bedrijft, leidt dat tot een radicaal andere inrichting van de economie, aldus Jesse Klaver tijdens de laatste lezing in de reeks Waardevolle economie.
'Nooit meer Eurocrisis? Groene partijen hebben de oplossing: de Green New Deal.' stelt GroenLinks. Het is een ambitieuze claim. Is de Green New Deal inderdaad de oplossing?
Onder de kop “een optimistisch geluid” presenteerde partijvoorzitter Rik Grashoff 19 mei een plan voor “versterking van ledenparticipatie en wijziging van de interne partijstructuur”. Aanleiding waren congresuitspraken van 3 maart 2013. Het plan beperkt zich helaas tot uitwerking daarvan. Het wekt onrealistische verwachtingen over mogelijkheden tot medezeggenschap over afzonderlijke politieke standpunten. Het partijbestuur kan beter aansluiten bij bestaande constructieve betrokkenheid van leden bij landelijke politiek via landelijke werkgroepen en dat beter organiseren.