De Socratesbeker wordt door Filosofie Magazine jaarlijks uitgereikt aan het meest oorspronkelijke en prikkelende Nederlandstalige filosofieboek. Dit jaar ging de prijs naar 'Trots' van de Belgische filosofe Martha Claeys.
Meteen na de coronacrisis werd er een Internationale Gezondheidsstrategie opgesteld. Directe aanleiding was de acute realisatie dat virussen zich niet aan grenzen houden en een volgende pandemie alleen voorkomen kan worden als alle landen in de wereld snel kunnen handelen bij een volgende uitbraak.
Op 6 januari van dit jaar, een zaterdag, pakte de Volkskrant uit met heftige berichtgeving over de mentale gezondheid van jonge mensen, vooral van meisjes en jonge vrouwen.
Het is de basis van ons bestaan als mens: zorg. En toch is er in onze samenleving steeds minder tijd en ruimte om goed voor elkaar te zorgen. Is het mogelijk om die trend te keren en zorgzaamheid weer tot het leidende principe van onze samenleving te maken? Volgens journalist Lynn Berger is dat zeker mogelijk, als we maar anders naar zorg gaan kijken. Alle reden voor Senna en Hans om met haar in gesprek te gaan.
Welke progressieve politieke voorstellen verdienen meer aandacht? Hugo Schiffers duikt naar parels in linkse verkiezingsprogramma’s. Deze keer: kunnen we af van de marktwerking in de zorg?
Het wereldwijde gebruik van pesticiden is sinds de jaren ’90 met 80 procent gestegen. Dat blijkt uit de Pesticidenatlas, uitgegeven door de Duitse Heinrich Böll-stichting in samenwerking met drie milieuorganisaties. Zij willen het publieke debat over de milieu- en gezondheidsgevolgen van wat in de landbouwsector ‘gewasbeschermingsmiddelen’ wordt genoemd voeden met overzichtelijke data.
Zestig jaar geleden waarschuwde Rachel Carson met haar baanbrekende boek 'Silent Spring' voor de wereldwijde effecten van bestrijdingsmiddelen. Volgens haar was de mens niet slechts de vijand geworden van de natuur, maar ook van zichzelf. Wat kunnen we van haar aanpak leren, nu de gezondheidsgevaren van pesticiden nog altijd niet zijn geweken?
Door te erkennen dat tuinieren voor veel mensen een belangrijke hobby is die rust, beweging en een gevoel van nut verschaft, kunnen we misschien afstappen van het idee dat het vergroenen van de openbare ruimte altijd meetbare voordelen moet opleveren, betoogt Esther Veen.
Vlees eten zou geen moreel dilemma moeten zijn. Het is een technologisch probleem dat opgelost kan worden. Vlees, vis en zuivel kunnen worden gemaakt met behulp van dierlijke cellen en micro-organismen.