In tegenstelling tot Jason Hickel, auteur van het boek 'Less is More', zien de auteurs van de bundel 'Meer' juist toekomst in méér groei, consumptie en globalisering. Hoewel deze invalshoek waardevolle inzichten oplevert, is het jammer dat sommige auteurs als kleuters achter hun modernistisch geloof in vooruitgang aanhollen.
De afgelopen maanden spraken premier Rutte en minister Kaag hun collega’s bij de Wereldbank, de EU en de VN aan op de noodzaak om klimaatverandering aan te pakken. Zo riep minister Kaag, samen met onder andere ministers uit Duitsland en Frankrijk, in een ingezonden brief in The Guardian het IMF op tot het financieren van duurzaam herstel door vooral in te zetten op groene infrastructuur en koolstofarme economieën.
Gedreven door koppig optimisme en dankzij collaboratieve diplomatie lukte Christiana Figueres in 2015 wat niemand voor mogelijk had gehouden: ze smeedde namens de VN het Klimaatakkoord van Parijs. Sindsdien reist ze de wereld rond om mensen ervan te doordringen dat iedereen een rol heeft te spelen in het beschermen van de aarde. “Klimaatverandering bestrijden geeft geen garantie op succes, maar niks doen is onacceptabel.”
Het Europa dat GroenLinks voorstaat, is van ons allen en is er voor ons allen. Hiertoe moet de Europese Unie (EU) wel hervormd worden. De maatregelen waarmee GroenLinks dit doel wil bereiken, zijn echter onrealistisch. Dat maakt het - helaas - waarschijnlijk dat het sociale Europa niet meer dan een utopie blijft.
Als je er eenmaal op gaat letten, zie je ze overal: grenzen. In de intermenselijke relaties speelt de grens een hoofdrol. Over iemands grenzen gaan (‘tot hier en niet verder’), of juist andermans grenzen respecteren; je eigen grenzen kennen of de grens opzoeken: het komt allemaal voor.
Grote mondiale conflicten worden niet beslecht in de Tweede Kamer. Den Haag is niet het middelpunt van de wereld. De invloed van Nederland wordt bepaald door de mate waarin ons land samenwerkt met andere landen. Daarom moet GroenLinks bij het bepalen van een standpunt over militaire interventie over de grens kijken. De opvattingen van bondgenoten dienen mee te wegen.
Het lijkt een voor de hand liggende oplossing: druk de maatschappelijke kosten van voedselproductie uit in de prijs voor een hamburger of een pak koekjes, en de overstap naar een vegetarisch en biologisch dieet is snel gemaakt. Toch zit er een belangrijk nadeel aan zogeheten true cost accounting: het reduceert het debat over duurzaam voedsel tot een kosten-batenanalyse en legt de verantwoordelijkheid voor verduurzaming bij de consument.
Globalisering is geen nieuw verschijnsel, maar eeuwenoud. De laatste tijd is daar nieuwe aandacht voor, mogelijk onder invloed van actuele discussies over migratie, vluchtelingen en racisme. Het Rijksmuseum belicht tot 22 mei onder de titel ‘Goede Hoop’ het gedeelde verleden van Nederland en Zuid-Afrika.
Zowel de energietransitie als digitalisering vragen om schaarse metalen. Dat leidt tot ethische vragen en geopolitieke risico’s. In de publicatie 'Metalen voor een Groen en Digitaal Europa' laat Wetenschappelijk Bureau GroenLinks zien hoe we kunnen komen tot een spaarzaam, circulair gebruik van metalen en een verantwoorde winning van de metaalertsen waar we echt niet buiten kunnen.
Hoe is het om als vluchteling een levensgevaarlijke tocht naar een betere toekomst te ondernemen? In Virtual Reality-installaties en games for change kunnen spelers zien, horen en voelen wat vluchtelingen ervaren. Zo veranderen vluchtelingen van getallen in de krant naar mensen met herkenbare levens, dromen en doelen. Een reis naar het hart van een vluchteling.