Documentairemaker Morgan Spurlock probeerde een maand lang alleen op fastfood te overleven. Hij deed er verslag van in de documentaire Super Size Me. In het boek Vet, Vetter, Vetst! beschrijft hij de achtergronden van de relatie tussen fastfood en zwaarlijvigheid.
De Argentijnse journalist Martín Capparrós ging op zoek naar de oorzaken en gevolgen van honger. Hij reisde door vele landen en tekende de verhalen van de mensen op die hij tegenkwam.
“Papa, vertel nog eens over de oorlog? Vertel nog eens hoe oma op haar fiets zonder banden dagenlang op pad ging om bij boeren haar sieraden te ruilen voor wat bonen en brood? En hoe jij als vijfjarige al rookte om de honger niet te voelen?”
Resilience Practice geeft een goed beeld van veerkracht als dynamiek van sociaalecologische systemen inclusief het menselijke handelen. Geschreven door een wetenschapper en een journalist richt het zich tot een breed publiek.
We moeten ons serieuze vragen te stellen over de manier waarop we nu en in de toekomst ons voedsel produceren. Gaan we door met genetisch gemanipuleerd voedsel en chemische middelen, of houden we op met dit spelen met ons eten?
Door keurmerken als Max Havelaar werd eerlijke handel gereduceerd tot ‘een betere prijs’. Niet de boeren in Zuid-Amerika werden hier beter van, maar vooral de westerse consument die een goed gevoel kreeg van het kopen van een product met een ‘eerlijk’ keurmerk. Eerlijke handel vraagt eerder juist om niét consumeren dan om duurzamer consumeren.
Hoe organiseren we een duurzaam voedselsysteem dat de hele wereld kan voeden? Met een groeiende wereldbevolking, klimaatverandering en een toenemende schaarste van grond en grondstoffen, moeten belangrijke keuzes worden gemaakt. Welke stappen kan of moet de politiek zetten? Deze vragen stonden centraal in de jaarlijkse conferentie van Bureau de Helling met de Eerste Kamerfractie van GroenLinks, op 4 november 2016.
De voedselrevolutie is een culturele en sociale revolutie, aldus de redactie van het Green European Journal.
In het voedselnummer van tijdschrift De Helling staat een cartoon van Anne Stalinski over tomaten. Daarin zie je ver reizende, veel CO2 uitstotende tomaten, en als het goede alternatief de tomaten van de farm in de buurt. Van deze voorstelling klopt bar weinig, zowel descriptief als prescriptief, en wel het allerminst voor de Europese tomaat.
Gemeengoed is gebaseerd op een klassiek liberale gedachte over gemeenschappelijk eigendom. GroenLinks zou niet alleen moeten flirten met het hippe verschijnsel, maar zich het gedachtegoed van de commons ook op een dieper niveau eigen maken. Een pleidooi voor echte vrijhandel.