Acht jaar na verschijnen is ‘De Hongerige Stad’ van Carolyn Steel nog steeds actueel. Steel belicht ons voedsel vanuit opvallende invalshoeken, maar laat vooral zien dat het huidige mondiale voedselsysteem schimmig werkt en lastig is te doorzien. Consumenten zijn zich niet bewust van welke weg eten aflegt. Steels boek schudt kennis flink door elkaar en vult de witte vlekken in.
Hoe organiseren we een duurzaam voedselsysteem dat de hele wereld kan voeden? Met een groeiende wereldbevolking, klimaatverandering en een toenemende schaarste van grond en grondstoffen, moeten belangrijke keuzes worden gemaakt. Welke stappen kan of moet de politiek zetten? Deze vragen stonden centraal in de jaarlijkse conferentie van Bureau de Helling met de Eerste Kamerfractie van GroenLinks, op 4 november 2016.
Gemeengoed is gebaseerd op een klassiek liberale gedachte over gemeenschappelijk eigendom. GroenLinks zou niet alleen moeten flirten met het hippe verschijnsel, maar zich het gedachtegoed van de commons ook op een dieper niveau eigen maken. Een pleidooi voor echte vrijhandel.
Naar verwachting telt de wereldbevolking in 2050 negen miljard mensen. De voedselproductie zal sterk moeten stijgen, zeker als men zoveel vlees blijft consumeren. Er is dus nog een verbeteringsslag van de landbouw nodig. De beste methode om voedselzekerheid te verkrijgen is zorgen voor kostendekkende prijzen.
Op welke vragen stuit je als je eerlijk en gezond wilt eten? Filosofe Renée Verberne ging op zoek en ontdekte steeds meer dilemma's: gaat dier- en milieuvriendelijk wel altijd samen? Maakt precisielandbouw intensieve landbouw duurzaam? Gaat het om algemene principes of is elke situatie anders? En hoe zit het met mensenrechten? Wie antwoorden wil, moet eerst (politieke) keuzes maken.
De voedselrevolutie is een culturele en sociale revolutie, aldus de redactie van het Green European Journal.
Globaliserende voedselmarkten staan ter discussie in zowel de academische als de politieke wereld. Echter, de studies naar en berichtgeving over effecten van deze toenemende wereldwijde handel zijn tot op heden eenzijdig gefixeerd op de implicaties voor de zogenaamde 'westerse landen' en de producenten in zowel westerse als ontwikkelingslanden.
Een restaurant is tegenwoordig een eetatelier, een vegetarisch restaurant heet een groentenrestaurant – uh -atelier – en lekker eten is een eetinspiratie. De verantwoorde keuken verhipt. Steeds meer mensen willen gezond eten op hun bord, zijn flexitariër, eten nauwelijks nog tonijn en gaan 'in het seizoen' voor bio-aardbeien van de boer om de hoek.
Op 4 oktober 2014 organiseerden de Hellingproef, het Milieunetwerk, de werkgroep Internationale Samenwerking en de werkgroep Landbouw een symposium over de nieuwe millenniumdoelen.
Afgelopen kerst bracht ik door in de Vaucluse, een streek in het zuiden van Frankrijk. In Fontaine-de-Vaucluse, een toeristisch dorpje waar Petrarca graag kwam, bestelde ik een dagmenu.