Aan ‘het persoonlijke is politiek’ moest ik denken tijdens het beluisteren van de eerste aflevering van de podcast Besturen met idealen waarin Tweede Kamerlid Corinne Ellemeet in gesprek gaat met de Amsterdamse wethouder Touria Meliani. De tekst van de eerste zes minuten staat afgedrukt op pagina 28 van deze Helling. Uit het gesprek blijkt hoe belangrijk persoonlijke ervaringen zijn voor de vorming van politieke idealen en de grondslag van beleid.

Besturen met idealen, wat zo sterk voelbaar is in het verhaal van Meliani, is het centrale thema van het dossier in deze editie van De Helling. De Belgische groene politicus Kristof Calvo schreef een inspirerend openingsverhaal waarin hij benadrukt dat idealisme en pragmatisme niet tegengesteld zijn. Sterker nog: het spanningsveld tussen principes en macht moet juist gevoeld worden om echt een verschil te kunnen maken.

Dit komt ook tot uitdrukking in de gesprekken die Stijn Klarenbeek voerde met drie wethouders van GroenLinks Karin Dekker (Assen), Tanja de Jonge (Barendrecht) en Joa Maouche (Renkum).

Ook het verhaal van stadsgeograaf Cody Hochstenbach laat zien hoe een persoonlijke ervaring uit zijn jeugd beslissend is om te pleiten voor een radicaal andere politiek, in dit geval het nationale woonbeleid dat volgens hem ‘tot op het bot ideologisch’ is. Welke koers moet Nederland inslaan? Hoe kan het regeringsbeleid mensen en hun welzijn dienen in plaats van dienstbaar zijn aan het grote geld?

Portretfoto Theo Brand
“ Het persoonlijke is politiek. Dat geldt ook voor de ervaringen van mensen uit andere delen van de wereld ”

Het persoonlijke is politiek. Dat geldt ook voor de ervaringen van mensen uit andere delen van de wereld, zo houdt Daniëlle Hirsch ons terecht voor in haar column. Denk aan alle mensen voor wie überhaupt nog geen vaccin beschikbaar is. Een kwestie waar ook historicus en auteur Adam Tooze uit de Verenigde Staten zich druk over maakt, zoals blijkt uit het interview met hem door Senna Maatoug. Er is kortom nog een wereld te winnen.