Markeren de komende verkiezingen het einde van het neoliberalisme? Zelfs de VVD vindt dat de 'rafelranden van het kapitalisme moeten worden bijgeschaafd'.
In de meeste boeken over duurzaamheid en de toekomst van de mensheid gaat het over de grote lijnen. Maar welke stappen zet je om je doel te bereiken? Een antwoord op die vraag geeft Alexander de Roo (1955) in 'Halverwege de groene eeuw 1970-2070'.
Veerkracht is een bruikbaar concept bij het doorlichten van systemen, of dat nu om voedsel, geld of energie gaat. Veerkracht is geen ideologie, maar een concept dat handen en voeten geeft aan idealen als duurzaamheid.
Volgens de degrowthbeweging is een wereldeconomie die minder grondstoffen en energie gebruikt, ecologische grenzen respecteert en toch floreert, absoluut mogelijk. Om dit te bereiken moeten we volgens antropoloog Jason Hickel wat we hebben eerlijk met elkaar delen, onze economie niet tegen maar in balans met de natuur inrichten, en bovenal onze obsessie met economische groei overboord gooien.
De samenvoeging van de PvdA- en GroenLinks-fracties in de Eerste Kamer is een belangrijke stap naar meer linkse samenwerking. Levert dat een broodnodig machtsblok op, of ligt het gevaar van een grijze middenpartij op de loer? Dick Pels en Jasper Blom, twee voormalige directeuren van Wetenschappelijk Bureau GroenLinks, worden het niet eens.
Waarom is er na zes jaar crisis zo weinig protest? In deel 1 kwam ik tot de conclusie dat het gebrek aan protest kan worden verklaard door de maskerade van de neoliberale ideologie als ‘realiteit’. In dit tweede deel benadruk ik de mogelijkheid tot vervanging van het neoliberale narratief. Een voorwaarde daarvoor is dat we het opnieuw als ideologie leren herkennen – en niet langer als ‘realiteit’ accepteren.
‘Het persoonlijke is politiek’ is een uitdrukking die vooral tijdens de late jaren zestig en zeventig gehoord werd en nog altijd zeggingskracht heeft. De uitdrukking is afkomstig uit de feministische beweging. De exacte oorsprong is onbekend en de gedachte is dat politieke en persoonlijke kwesties elkaar beïnvloeden. Een andere gedachte is dat de concrete ervaringen van vrouwen de basis vormen van het feminisme, zowel persoonlijk als politiek.
Politici hebben soms weinig respect voor de feiten: ze denken dat je ze kunt wegdiscussiëren. Maar politiek en wetenschap moeten elkaar juist respecteren.
Maximilien de Robespierre, een van de belangrijkste leiders van de Franse Revolutie, is nog altijd een controversiële man. Maar wie was hij als mens? Ruth Scurr doet in Fatal Purity een poging om Robespierre te begrijpen.
Voedsel is geen voorwaarde om te leven; het is de essentie van het leven zelf, de bril waardoor we naar de maatschappij kijken. Deze gedachte vormt het uitgangspunt van het onderhoudende nieuwe boek van architect Carolyn Steel. Ook zonder doortimmerd voorstel voor een nieuw voedselbeleid is Sitopia absoluut inspirerend en de moeite waard.