Moet rechtvaardigheid voorafgegaan worden door systeemvervanging? Of begint verandering bij het bestrijden van concrete onrechtvaardigheden, zonder te wachten op het perfecte alternatief? Dit opiniestuk pleit voor een linkse politiek voorbij blauwdrukken – met ruimte voor praktijk, pluralisme en publiek debat.
De voorzet voor een beginselprogramma ‘Tijd voor solidariteit’ die Wetenschappelijk Bureau GroenLinks en de Wiardi Beckman Stichting in juni presenteerden, bevat naast een beschrijving van idealen ook een korte maatschappijanalyse.
Met deze eerste voorzet voor een beginselprogramma starten we de discussie over onze gezamenlijke ideologische richting en grondslag.
De leden van GroenLinks en PvdA hebben besloten om samen op te gaan in een nieuwe partij. Wat wordt de ideologische basis van deze linkse beweging?
Volgens Sabine Scharwachter biedt het ecosocialisme een passender antwoord op de grootste uitdagingen van onze tijd dan de groene sociaaldemocratie.
Wouter Ubbink pleit voor het ecosocialisme als ideologisch fundament voor de samenwerking tussen GroenLinks en PvdA.
Volgens Max Tollenaar grijpt een nieuwe linkse beweging beter niet terug op de sociaaldemocratie.
Beter dan framing in de ban doen, is het ons meer bewust te zijn van onze eigen frames, begrip te hebben voor de framing van anderen en ideeën te ontwikkelen voor mogelijke, alternatieve frames.
Framing heeft ten onrechte een slechte naam, betogen Tim 'S Jongers en Arjan Reurink. Want zonder framing geen ideologische strijd.
Het neoliberalisme heeft mensen laten geloven dat we allemaal door eigenbelang en concurrentie gedreven worden. Maar het gemeenschappelijk beheren van natuurlijke bronnen, bibliotheken en gebouwen leert ons iets anders, betoogt Thijs Lijster in 'Wat we gemeen hebben'.