PvdA en GroenLinks zitten weldra samen in de oppositiebankjes. Kunnen ze gezamenlijk aanjagers worden van klimaatpolitiek? Robert-Jan Wille zocht het antwoord op die vraag in de artikelenbundel Rood-groene politiek voor de 21e eeuw van de sociaaldemocratische Wiardi Beckmanstichting. Die bundel bevat veel moois voor GroenLinksers, maar leert ook dat de sociaaldemocraten terugschrikken voor gedragsverandering, te ‘Haags’ denken en een tikkeltje technocratisch zijn.
De populistische roep om uitsluiting van buitenstaanders kan leiden tot geweld. Daarom moeten gezagsdragers zich in woord en daad keren tegen discriminatie en ijveren voor een inclusieve samenleving.
Helaas blijven arbeidsmarktdeskundigen, opinie- en beleidmakers de illusie koesteren dat je het bij mensen met een handicap nooit over werk hoeft te hebben en dat zij nooit onderdeel hoeven uit te maken van gewone arbeidsmarktopinie en -beleid.
De participatie van mensen met een handicap op de arbeidsmarkt blijft achter bij de participatie van mensen die geen belemmering ondervinden door een handicap (1). Terecht snijdt Nico Blok in zijn artikel deze problematiek aan. Hij doet dat echter helaas zonder zelf met oplossingen voor deze problematiek te komen.
Ewald Engelen reageert op het essay 'Macht pakken met Europa'. Hij vindt de GroenLinkse aftrap voor de Europese Parlementsverkiezingen van volgend jaar vintage GroenLinks: overklotsend van de goede bedoelingen waar niemand zich aan kan snijden, strategisch kinderlijk naïef en politiek levensgevaarlijk.
De nieuwe publicatie van bureau de Helling werd gepresenteerd tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst van de Linkerwang.