Dit is het meest recente van verschillende handboeken rondom resilience – opgevat als menselijke veerkracht – van de afgelopen jaren. In het boek wordt menselijke veerkracht als een uitermate complex fenomeen neergezet dat niet alleen vanuit een psychologische invalshoek beschreven kan worden maar een interdisciplinair kader nodig heeft.
Flexibilisering van de arbeidsmarkt is goed voor de economie, de staatsschuld is te hoog en bezuinigingen helpen tegen de crisis. Mirjam de Rijk ontmaskert de belangrijkste economische mythes van dit moment, zoals: economie gaat over geld; als de economie groeit is dat goed voor iedereen; de vergrijzing is niet te betalen, enzovoort.
Resilience Practice geeft een goed beeld van veerkracht als dynamiek van sociaalecologische systemen inclusief het menselijke handelen. Geschreven door een wetenschapper en een journalist richt het zich tot een breed publiek.
Groene partijen staan voor het dilemma welke positie te kiezen in het debat over economische groei. Moeten zij kiezen voor het ontkoppelen van economische groei en CO2 emissies, ‘andere’ groei, of minder consumeren en produceren?
Een dikke pil, maar dan heb je ook wat. Maar liefst vijfentwintig bijdragen over veerkracht. In het eerste deel beschrijft Peeters zelf veerkracht als een politiek concept en proces.
Ondanks terechte kritiek op het begrip ‘veerkracht’ is het zonde om het weg te gooien. Meer aandacht voor de context waarin het begrip functioneert kan helpen. Een kritische bespreking van veerkracht aan de hand van de verhalen van vluchtelingen.
In de menswetenschappen staat ‘veerkracht’ voor het vermogen moeilijkheden te overwinnen. Dit betekent een positieve verschuiving van focus op problemen naar de weerbaarheid van mensen. Maar er is ook kritiek op de term. Is veerkracht een karaktertrek van een individu, een proces of een uitkomst? En is er een (morele) maatstaf?
Hoe veerkrachtig zijn landen en samenlevingen in een situatie van grote druk? In Griekenland probeert men te overleven onder extreme economische omstandigheden. Een ander woord blijkt dan onmisbaar: ongelijkheid. Veerkracht wordt verzet.
Veerkracht helpt politici en burgers in de omgang met onzekerheden, tegenslagen en onvoorspelbaarheid. Dat geldt zeker voor duurzaamheids- en klimaatbeleid. Maar flexibel bijsturen heeft zijn grens en daarom blijft het tijdig voorkomen van problemen cruciaal.