De Belgische publicist David van Reybrouck heeft een interessant pamflet geschreven: Tegen Verkiezingen. In dit boek pleit hij er voor om elementen van loting toe te voegen aan de democratie. Net als in de oude eerste democratieën. Hij noemt onder meer de stad Athene van voor onze huidige jaartelling als voorbeeld.
'Samen de schouders eronder', zei Heleen Weening na de verkiezingen. Maar als dat neerkomt op doormodderen, komt Marius Ernsting er zijn bed niet voor uit.
De band tussen burgers en bestuur is verzwakt in Nederland. Wat kunnen we doen om deze band te verstevigen: moeten we inzetten op personalisering van de politiek zoals Pels betoogt in zijn boek Het volk bestaat niet of op een helderdere profilering van politieke partijen, zoals Peter Kanne stelt in zijn boek Gedoogdemocratie.
Prominenten reageren deze week op het pamflet van Wijnand Duyvendak. Vandaag Joost Lagendijk: 'Ik zou het onverstandig en kortzichtig vinden als GroenLinks nu al besluit dat de partij onder alle omstandigheden liever in zijn eentje wil proberen de wereld groener en socialer te maken. Daarvoor staat er net iets te veel op het spel.'
Peter Kanne, opinieonderzoeker bij TNS NIPO, stelt in Gedoogdemocratie (2011) de vraag heeft stemmen eigenlijk wel zin? Volgens hem zijn er zulke grote verschillen tussen wat kiezers van partijen verwachten en wat die partijen daadwerkelijk willen, dat het kabinetsbeleid niet goed aansluit bij wat de kiezers willen. Is dit de schuld van de slecht communicerende partijen, niet-oplettende kiezers of van sensatiegerichte media?
Impliceert het ideaal van de deliberatieve democratie dat burgers enkel mogen meedenken of ook dat ze de overheid ter verantwoording kunnen roepen? Vanaf deze maand leggen de gemeenten Utrecht en Zoetermeer enkele aangevochten beslissingen voor aan een online burgerpanel. Wat is de toegevoegde waarde van zo’n online burgerjury?
Er zijn parallellen tussen het Europa van 1914 en 2014. De verscheurdheid van vandaag komt door economische ongelijkheid en een crisis van de democratie. Het antwoord ligt in sociaal beleid en een anti-nationalistische repolitisering van Europa.
The Heinrich Böll Foundation has compiled a dossier containing articles and interviews on the situation in Hungary since the right-wing government came to power in April 2010. Their intention is to raise awareness about the changes in the domain of public life in Hungary at “half-time” – two years before the next parliamentary elections.
Onder de kop “een optimistisch geluid” presenteerde partijvoorzitter Rik Grashoff 19 mei een plan voor “versterking van ledenparticipatie en wijziging van de interne partijstructuur”. Aanleiding waren congresuitspraken van 3 maart 2013. Het plan beperkt zich helaas tot uitwerking daarvan. Het wekt onrealistische verwachtingen over mogelijkheden tot medezeggenschap over afzonderlijke politieke standpunten. Het partijbestuur kan beter aansluiten bij bestaande constructieve betrokkenheid van leden bij landelijke politiek via landelijke werkgroepen en dat beter organiseren.
Tom Louwerse, Frank Hemmes en Pieter Pekelharing vinden dat ik de feiten stukrelativeer en dat politiek bedrijven op basis van onzekerheid niet mogelijk is. Maar een vrijzinnig-democratische politiek moet juist meer onzekerheid wagen.