Het Nederlandse crisisbeleid is gefocust op één onderdeel: de schuldposities. Met name de staatsschuld, de hypotheekschulden en de geschatte tekorten van de pensioenfondsen staan centraal in het beleid. Dit beleid werkt in praktijk echter averechts. Bestedingen en groei nemen af, de werkloosheid neemt toe, en we schuiven verder in een negatieve spiraal.
De studietax is ooit door GroenLinks geïntroduceerd als alternatief voor de huidige studiefinanciering. Waarom horen we daar zo weinig van?
Een visie op die toekomst is hard nodig om volgende generaties minstens even goed te laten leven als wij dat kunnen. Dat is duurzaamheid. Je schiet tekort als je volstaat met de kreet: ik heb geen behoefte aan vergezichten.
Komt een versoepeling van het ontslagrecht de dynamiek van de arbeidsmarkt ten goede en helpt het werklozen eerder aan een baan? Of draagt het niets bij aan het overbruggen van de kloof tussen insiders en outsiders op de arbeidsmarkt? Joop Schippers pleit voor een ander beleid.
In de jaren '30 van de 20e eeuw investeerde de overheid in de aanleg van het Amsterdamse bos. Dat betekende niet alleen werkgelegenheid, maar ook bomen die CO2 vastlegden en het broeikaseffect beperkten. Dat is het soort investeringen dat we ook nu nodig hebben, aldus Wim Nusselder. Hij reageert op de notitie van Bram van Ojik.
Hoe langer de crisis duurt, hoe groter de druk wordt op het sociale vangnet. De koopkracht daalt, de banen nemen af, de kosten en de zorgen stijgen. Wat is het antwoord hierop van links en in het bijzonder van GroenLinks? Heeft links een geloofwaardig verhaal op het terrein van sociale politiek? Op 28 september verschijnt de nieuwe Helling.
GroenLinks wil het eigen risico in de gezondheidszorg afschaffen. Maar hoe betalen we dan de steeds verder stijgende zorgkosten?
In zijn boek The End of Over-consumption (2003) analyseert de Nederlandse politiek filosoof Marius de Geus hoe we in een consumptiecultuur zijn beland en hoe we die weer moeten verlaten. Onze redding is een zuinige, maar comfortabele levensstijl die te bereiken is door matiging en zelfdiscipline. Je hoeft in Nederland niet ver te lopen om te zien dat een pleidooi voor herinvoering van onze zuinige calvinistische volksaard behoort tot het genre van science-fiction.
John Kenneth Galbraith was de eerste postmaterialistische econoom. Welke lessen uit een boek dat meer dan vijftig jaar geleden verscheen zijn nog altijd actueel?
De politiek vindt vooral nieuwe plannen spannend en belangrijk, zegt Arie Blijenberg. Ze hebben een blinde vlek voor grotere doelen en de werking van maatregelen. Gelukkig hebben we het CPB om de politiek een spiegel voor te houden.