We staan aan de vooravond van de groene revolutie, die de zware industrie ingrijpend zal veranderen. Als progressieve politici moeten we daarom nu met stevige plannen komen die zorgen dat de 120.000 werknemers niet de dupe worden van de energietransitie.
Om te voorkomen dat de energietransitie leidt tot grootschalige werkloosheid, armoede en regionale ongelijkheid, heeft de Europese Unie in 2021 het 'Just Transition Fund' in het leven geroepen. Kan de EU hiermee perspectief en hoop bieden aan werknemers in de industrie?
Bij Tata Steel waren het de werknemers en de milieubeweging die de vergroening van het bedrijf inzetten. Hoe kunnen we nog meer van dat soort successen boeken? Faiza Oulahsen, hoofd klimaat en energie bij Greenpeace, en Doekle Terpstra, oud-vakbondsman en voorzitter van de vereniging die de installatiebranche vertegenwoordigt, zien allebei dat de overheid veel meer moet doen om werknemers een goed gevoel over de toekomst te geven.
Het Noord-Franse Grande-Synthe laat milieumaatregelen werken vóór arme mensen. Het resultaat: biologische stadslandbouw, gratis openbaar vervoer en een gegarandeerd basisinkomen. Damien Carême was als burgemeester bijna twee decennia lang de motor achter het rood-groene beleid.
Moeite doen om aandacht te geven en aardig te zijn maakt ons niet alleen tot betere mensen, het is een politieke daad. Door in alledaagse situaties tegen de kapitalistische logica van efficiëntie en controle in te gaan, kunnen we millimeter voor millimeter het systeem dwingen om zich aan te passen aan ons (in plaats van andersom).
Wie ‘groen’ denkt, moet ‘rood’ doen – en andersom. Groene politiek vraagt om rechtvaardigheid: het beschermen van de kwetsbaren en het ter verantwoording roepen van de machtigen. En rode politiek vraagt om een niet-aflatende strijd voor een leefbare aarde, want alleen een leefbare wereld biedt alle mensen ongeacht de dikte van hun portemonnee, de kleur van hun huid en de plek waar hun wieg heeft gestaan een toekomst.
De wijk Bloemhof is een vooroorlogse wijk in het Rotterdamse stadsdeel Feijenoord. Het is een van de armste buurten op Zuid, met zeventig procent bewoners van buitenlandse afkomst. Dominee Fokje Wierdsma keert zich tegen het steeds weer benadrukken van achterstand. Ze kijkt liever naar de mooie kant van de mensen.
Stimulans van huis uit, een betere beheersing van de taal dan andere Nederlanders en een diploma: dat zijn volgens Nasra Djorai voorwaarden om hogerop te komen. Zij is een van de Yueppen op Zuid. Zelf is ze ver gekomen, maar nu stoot ze haar hoofd toch tegen een glazen plafond. Een portret.
Om het einde van het kapitalisme voor ons te kunnen zien, hebben we andere verhalen nodig. Het dominante economische verhaal is besmeurd met ‘bloed en drek’, waar we veelal van weg kijken. In nieuwe verhalen moeten we juist kijken naar waar het pijn doet, zodat we het leed kunnen verminderen.
Flitsbezorgers, bestelbusjes, er valt genoeg over te klagen. Maar de mensen die de bezorgeconomie draaiende houden worden opgejaagd en uitgeknepen. Dat is pas echt zorgwekkend. Het is hoog tijd om stukloon af te schaffen.