Nederland moet zich als een van de grootste exporteurs ter wereld veel meer inzetten voor groene, eerlijke handel, stelt directeur van milieu- en mensenrechtenorganisatie Both ENDS in de achtste aflevering van onze podcast Groene Gasten.
Kennen jullie Calimero nog? Het kuikentje van ‘zij zijn groot en ik is klein, en dat is niet eerlijk, oh nee'? Dat kuikentje dat, omdat het zo’n goed excuus had, vervolgens zelf niets ondernam? Nederland leidt aan het Calimero-syndroom. We houden onszelf voor dat we te klein zijn om het verschil te maken, maar niets is minder waar.
Terwijl de steun voor het idee van duurzaamheid sterk groeit, stijgt de uitstoot van broeikasgassen net zo snel, stelt oud-Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak. Hij bepleit politieke interventie, omdat het niet anders kan.
Als je de bedrijven de kans geeft, zullen ze ook de publieke doelen dienen. Dat is wederom de visie van VNO-NCW. Deze keer gehesen in een groen sociaal jasje en met mooie eerlijke woorden. En het baart mij hele grote zorgen.
De allerrijksten dragen het meest bij aan klimaatverandering. Extreme rijkdom, ingebakken in ons kapitalistische systeem, is dan ook immoreel, stelt hoogleraar ethiek Ingrid Robeyns.
Extreme rijkdom is een moreel en maatschappelijk probleem, stelt hoogleraar Ingrid Robeyns in de zevende aflevering van onze podcast Groene Gasten.
Als bedrijven blijven investeren in het ontginnen van olievelden, kolencentrales of ontbossing, weten we zeker dat we de klimaatdoelen bij lange na niet gaan halen. Europese regels om duurzame investeringen af te dwingen, zijn dan ook hard nodig. Deze regels moeten niet alleen alle investeringen langs een duurzaamheidsmeetlat leggen, maar ook in kaart brengen met welke investeringen we direct moeten stoppen. Helaas staan gevestigde belangen echte maatregelen tot nu toe in de weg.
De financiële wereld heeft inmiddels alle facetten van ons dagelijks leven in zijn greep: van boodschappen tot biodiversiteit. Deze zogeheten financialisering zorgt voor ongelijkheid, een schuldenberg en werknemers die niet als mensen maar als kapitaal worden gezien. Het financiële stelsel moet dan ook aan de ene kant eerlijker en socialer worden, en aan de andere kant moeten we onze afhankelijkheid van finance verminderen.
Natuurinclusieve kringlooplandbouw, verticale stadslandbouw en zeewierteelt maken deel uit van de voedselketen in 2050. We eten veel minder vlees, zijn zuinig op nutriënten en zorgen voor een optimale inzet van biomassa. Boeren verdienen aan het voedsel dat zij produceren, maar worden ook beloond voor de diensten die zij de maatschappij leveren, zoals vergroting van biodiversiteit, landschapsonderhoud, waterberging en het vastleggen van koolstof in de bodem.
Als één groot toneelstuk – zo vat Philipp Blom de actuele gebeurtenissen op, van de Brexit tot het Trump-tijdperk, en van de dreigende klimaatramp tot de coronacrisis. Door de wereld te zien als een toneel kan Blom nadenken over welke verhalen samenlevingen zichzelf vertellen, welke beelden ze scheppen, hoe die verhalen ‘een landkaart van het heden en de toekomst tekenen en wat ze verbergen’.