Tijdens de tweede lezing in de reeks 'Waardevolle economie' analyseerde econoom Alfred Kleinknecht de bouwstenen van de crisis. Een belangrijke rol geeft hij aan het neoliberale gedachtegoed, dat sinds de jaren tachtig bezig is de verzorgingsstaat af te breken. De shock van de crisis wordt door rechts aangegrepen om fors te bezuinigen op de restanten van de keynesiaanse economie.
De financiële crisis woekert nog immer voort, inmiddels vooral als soevereine schuldencrisis in de Europese periferie. Tegelijk is het debat de afgelopen jaren verengt tot de overheidsbegroting: blijven we onder de 3% en hoe slecht was het beleid in de crisislanden in de periferie van de Eurozone wel niet. Daarmee verliezen we de fundamentele oorzaken van de huidige economische misère uit het oog, en wordt de schuld te eenzijdig bij overheden gelegd.
Naast voedsel en onderdak wil de mens de ervaring dat zijn leven zin heeft. De markt biedt daar de uitgelezen mogelijkheid voor. Dit leidt tot overconsumptie en uitbuiting van de aarde. De klimaatcrisis is, volgens theoloog Jurjen Donkers, vooral een zingevingsprobleem.
Wat heeft het Wetenschappelijk Bureau GroenLinks bezield om een boek te maken waarin de vrijheid wordt bejubeld? Die vraag stelden Tsjalling Swierstra en Evelien Tonkens in een recensie van het boek Vrijheid als ideaal (Snels, 2005; Swierstra en Tonkens, 2005). Kort na de publicatie van Vrijheid als ideaal verscheen Vrijheid verplicht, met een concluderend hoofdstuk van Swierstra en Tonkens (Hurenkamp en Kremer, 2005). Het is meteen duidelijk dat beide boeken een verschillende inzet hebben.
Je kunt de jaren '60 als een afgesloten periode neerzetten waarin conservatieve bolwerken werden gesloopt. Echter, dit decennium van 'oplopende ongehoorzaamheid' kan ook beschouwd worden als een aanzet tot verder- en diepergaande politieke protesten in de jaren '70.
Louis Paul Boons rauwe beschrijvingen van de werkelijkheid leggen de kracht van zijn tederheid juist bloot. Zoals volgens Boon dromen de motor van de wereld zijn, zo is zijn bewogenheid de drijfveer van zijn schrijverschap.