Nieuw onderzoek laat zien hoe het politieke debat over belastingen en ondernemingsrecht in belangrijke mate wordt gestuurd door wetenschappers met een wirwar van academische, commerciële en bestuurlijke dubbelfuncties. Hierdoor is onduidelijk of vaak zeer technische maar belangrijke fiscale en juridische wetgeving nog wel het belang van de burger dient, of vooral die van de grote advieskantoren.
Project Drowdown heeft de beste wetenschappers, onderzoekers en andere professionals bijeen gebracht om het klimaatprobleem op te lossen. Resultaat is een lijst van de honderd meest effectieve oplossingen, gebundeld in een prachtig boek.
Op grond van samenwerking is een doorwrocht boek over grond-gebaseerde commons: wooncoöperatieven, voedsel- en landbouwinitiatieven en ‘trage wegen’. Het boek beslaat de Vlaamse en Brusselse context, maar is ook zeer boeiend voor Nederlanders die zich in ‘landed commons’ willen verdiepen. Het boek richt zich op iedereen die op zoek is naar nieuwe, meer solidaire manieren om met grond en wonen om te gaan.
Wat journalist Joris Luyendijk zo aantrok in het schrijven van een boek in de vorm van een briefwisseling? “Dat je zo écht kan afpellen hoe je ergens anders over denkt, van Brexit tot klimaat”. Een mooi idee, maar de uitvoering van Luyendijk en ondernemer Kees van Lede mist diepgang en scherpte. Ondanks dat de twee vanuit compleet verschillende perspectieven inkijk geven in de wereld van de politiek en het bedrijfsleven, wordt er maar weinig écht afgepeld.
Een van de architecten van het Parijsakkoord, Christiana Figueres, schreef met een VN-collega een origineel en hoopvol boek vol haalbare gedragskeuzes die ons kunnen weghouden van de gevreesde drie graden opwarming. De eerste keuze die ieder van ons te maken heeft: haal diep adem, neem de beslissing dat we dit samen kunnen, en dat jij daar een bijdrage aan zult leveren.
Ook zo genoten van dat eerste biertje op het terras? Hoe voelde het om met een frisse coupe de kapper te verlaten? Weer een museum binnen te stappen? Collega’s en vrienden in levenden lijve te zien?
Al snel na het uitbreken van de coronacrisis stonden commentatoren massaal klaar met voorspellingen over hoe de wereld er na ‘corona’ uit zal zien. Als we echter kijken naar wat we weten over de politieke effecten van pandemieën, dan past ons bescheidenheid wat dergelijke voorspellingen betreft.
De groei van partijen als DENK, Nida en Bij1 hangt samen met het falen van traditionele partijen om daadwerkelijk inclusief te zijn. Om meer kiezers met een migratieachtergrond aan te trekken, moeten partijen als GroenLinks meer gehoor geven aan de ervaringen en wensen van deze groepen én de eigen politieke cultuur veranderen.