Wat staat er tussen ons en de ontspannen samenleving in?
Kapitalismekritiek is er genoeg. Boeken te over die laten zien hoe het ongelijkheid en klimaatproblemen in de hand werkt. Maar hoe moeten we dan verder? In 'Er is wél een alternatief' laten idealisten zien hoe we naar een postkapitalistische samenleving bewegen waarin niet de jacht op private luxe maar het geluk van ons allemaal centraal staat. We spreken over het boek met samenstellers Hans Rodenburg en Koen Bruning.
Het kapitalisme is vastgelopen. Daarom lanceren we een boek over postkapitalisme: 'Er is wél een alternatief'. De komende maanden trekken we het land door met de Postkapitalisme-karavaan om er met jullie over in gesprek te gaan.
Onze huidige economische spelregels deugen niet. We hebben nieuwe spelregels nodig die ons in staat stellen om binnen planetaire en sociale grenzen te leven: donutspelregels.
Degrowth is het belangrijkste en meest inspirerende alternatief voor de huidige economische orde, schrijft Paul de Beer in het jongste nummer van S&D. Als er één kandidaat is om het neoliberalisme op te volgen als dominante ideologie, dan is dat zijns inziens degrowth. Maar hij plaatst ook kritische kanttekeningen bij het ontgroei-denken.
Hoe ziet een nieuw links verhaal eruit? De wetenschappelijke bureaus van GroenLinks en de PvdA schreven een aanzet in het discussiestuk ‘Samen onze toekomst in handen nemen’. Om onze ideeën een stap verder te brengen, gaan we in deze podcastserie met experts in gesprek. Ditmaal met Sophie Bloemen en Ewald Engelen over collectieve voorzieningen als basis voor de samenleving.
Om een wereld te creëren waarin de sociale ondergrenzen en het ecologisch plafond niet worden overschreden, is het van belang dat we anders over onszelf gaan denken. In de donut is de mens een sociaalecologisch wezen. Politici en beleidsmakers dienen dit mensbeeld daarom centraal te stellen.
Opvallend veel verhalen in de Helling lijken uit te monden in de conclusie dat een groeiende economie niet meer van deze tijd is.
Het neoliberalisme heeft mensen laten geloven dat we allemaal door eigenbelang en concurrentie gedreven worden. Maar het gemeenschappelijk beheren van natuurlijke bronnen, bibliotheken en gebouwen leert ons iets anders, betoogt Thijs Lijster in 'Wat we gemeen hebben'.
Gek genoeg is goed voedsel in Nederland geen basisvoorziening, zoals het openbaar vervoer of sociale huisvesting. Hoe mobiliseren we een kritische massa aan eters die een publieke voedselvoorziening dichterbij brengt?