'GroenLinks heeft fouten gemaakt, zeker', aldus Wijnand Duyvendak. 'GroenLinks is teveel meegegaan in het idee dat alles vanzelf wel goed zou komen. Daar ben ik zelf ook schuldig aan.' Duyvendak schreef een pamflet over de koers die de partij vanaf nu zou moeten vare
Immateriële kwesties zoals migratie en veiligheid waren van ondergeschikt belang in de verkiezingsstrijd. Post-materiële kwesties als zelfontplooiing en identiteit zijn echter aan de orde van de dag door een nieuwe sociologische tegenstelling: tussen hoger en lager opgeleiden.
Het weekend voor het herfstnummer van De Helling verschijnt over de rol van de politiek in de hedendaagse samenleving, bieden we u alvast wat stof tot nadenken in de vorm van een dubbele De Helling Leest over twee gerelateerde publicaties die eerder dit jaar verschenen.
Het is verleidelijk een zelfanalyse en toekomstperspectief van GroenLinks te focussen op de gebeurtenissen rond de afgelopen verloren verkiezingen. Dat is wel heel kortzichtig. De missie van de partij valt niet te beoordelen aan de hand van één debacle. Daarvoor moet je kijken naar de lange golven in de maatschappij.
Wachten we op de markt of nemen we zelf het heft in handen? Weken worden maanden, maanden worden jaren en het klimaatprobleem verergert met de dag.
De subsidie op zonnepanelen moet verdwijnen, in welke bestaansvorm dan ook.
GroenLinks scheidt de samenleving door haar achterhaalde liberale wereldbeeld waarin collectief en individu tegenover elkaar staan. Het wordt tijd dat GroenLinks gaat beseffen dat de verschillen tussen mensen niet zo groot zijn als nu wordt gedacht.
Als seculiere partij met een aanzienlijke christelijke achterban moet GroenLinks recht doen aan religieuze sentimenten in maatschappelijke discussies rond bijvoorbeeld euthanasie en ritueel slachten. De partij doet daar zijn best voor, blijkt ook uit het conceptverkiezingsprogramma, maar vanzelfsprekend gaat het niet.
'Samen de schouders eronder', zei Heleen Weening na de verkiezingen. Maar als dat neerkomt op doormodderen, komt Marius Ernsting er zijn bed niet voor uit.
De band tussen burgers en bestuur is verzwakt in Nederland. Wat kunnen we doen om deze band te verstevigen: moeten we inzetten op personalisering van de politiek zoals Pels betoogt in zijn boek Het volk bestaat niet of op een helderdere profilering van politieke partijen, zoals Peter Kanne stelt in zijn boek Gedoogdemocratie.