Na de ‘Pieter Omtzigt Functie Elders’-gate klinkt de afgelopen maanden veelvuldig kritiek op de Nederlandse bestuurscultuur. De structuur van het politieke systeem is echter nauwelijks onderwerp van discussie, terwijl ook hier het nodige op valt af te dingen
In politieke discussies spreken links en rechts vaak langs elkaar heen omdat ze een fundamenteel andere kijk op de wereld hebben. Dat is de centrale stelling van Jonathan Haidt in zijn boek Het Rechtvaardigheidsgevoel. In een tijd van groeiende politieke polarisatie aan beide kanten van de Atlantische Oceaan heeft hij waardevolle lessen om elkaar beter te begrijpen.
Sinds maart vorig jaar komt het er min of meer op neer dat alles wat we voor onmogelijk hielden, tóch gebeurt. Een avondklok? Ondenkbaar. De basisscholen zouden écht niet meer dichtgaan na de bekritiseerde sluiting in het voorjaar. Net zo onvoorstelbaar waren een inmiddels al vijf maanden durende sluiting van de horeca en een lockdown waarvan het einde nog steeds niet in zicht is.
De relatie tussen kiezers en partijen is in de laatste decennia radicaal veranderd. Waar in de jaren zestig mensen standaard op ‘hun’ partij stemden, maken kiezers nu bij iedere verkiezing een nieuwe afweging.
De klimaatmaatregelen die de VVD voorstelt zijn bij lange na niet voldoende om de doelstelling uit de Klimaatwet te halen. Daarmee breekt de VVD met een belofte uit het eigen verkiezingsprogramma. Dat blijkt uit een doorrekening die het onafhankelijk onderzoeksbureau Kalavasta heeft gemaakt op verzoek van Wetenschappelijk Bureau GroenLinks. “De juiste informatie op stem-bepalende thema's is cruciaal voor een goed functionerend democratisch proces”, zegt Noortje Thijssen, directeur van Wetenschappelijk Bureau GroenLinks.
Europese zusterpartijen van GroenLinks laten momenteel zien dat regeren voor groene partijen alleszins haalbaar is. Wat kan GroenLinks van hen leren om formatieonderhandelingen en regeringsdeelname tot een succes te maken?
Verkiezingsprogramma’s van links tot rechts laten een opvallende ruk naar links zien. Beleven we werkelijk het einde van het neoliberalisme, ook nog eens onder het leiderschap van een historisch dominante VVD? Heeft een virus het neoliberalisme ten val gebracht?
De wereldwijde reacties op de verkiezing van Kamala Harris tot vicepresident van de Verenigde Staten waren hartverwarmend. Laat dat gezegd zijn. Tegelijkertijd is het ongemakkelijk, die breed gedeelde opwinding over de eerste vrouw, met een etnisch diverse achtergrond, die tot het hoogste ambt ooit is ‘toegelaten’. Immers, zoals Joe Biden in zijn overwinningsspeech zelf zei: 'long overdue’, oftewel te laat.
De doorrekening van het verkiezingsprogramma door het Centraal Planbureau leidt tot een disciplinering van de politiek, vagere verkiezingsprogramma’s en minder invloed van GroenLinks-leden op het programma. Dat is vooral goed te zien bij de eerste doorrekening van het GroenLinks-programma uit 1994.
Soms moet je de toekomst gewoon op je laten afkomen, schreef Loesje op één van haar befaamde posters. Hoewel dit in het dagelijks leven best een relativerende gedachte kan zijn, verkiezen de meeste politici waarschijnlijk een uitspraak zoals die van managementgoeroe Stephen Covey als motto: de beste manier om de toekomst te voorspellen is haar zelf te creëren.