Om het einde van het kapitalisme voor ons te kunnen zien, hebben we andere verhalen nodig. Het dominante economische verhaal is besmeurd met ‘bloed en drek’, waar we veelal van weg kijken. In nieuwe verhalen moeten we juist kijken naar waar het pijn doet, zodat we het leed kunnen verminderen.
Flitsbezorgers, bestelbusjes, er valt genoeg over te klagen. Maar de mensen die de bezorgeconomie draaiende houden worden opgejaagd en uitgeknepen. Dat is pas echt zorgwekkend. Het is hoog tijd om stukloon af te schaffen.
Nederlandse politici lopen er graag mee te koop: het poldermodel. In ons land rollen bestuurders niet ruziënd over straat maar regelen we de zaken onderling. Toch is het precies dit geregel dat ons blootstelt aan een groot risico: corruptie. Hoe pakken we dat aan? En hoe voorkom je dat je zelf betrokken raakt bij corruptie? Daarover praten we met Willeke Slingerland, lector Weerbare Democratie, en met Eric Smit, hoofdredacteur van Follow the Money.
Stedenbouwkunde is een utopische praktijk. Ook de wijk Pendrecht in Rotterdam Zuid had de opzet andere, betere mensen te maken. Wat is er van die ‘verheffing’ in en door zulke wijken terechtgekomen? Op bezoek bij Bien Hofman.
Ze is niet van grote woorden, wel van mooie verhalen. Ze geeft onzichtbare groepen uit Rotterdam een plek om hun verhaal te vertellen en brengt ze met elkaar in contact. Ze geniet van de trots van mensen op hun bijdrage aan de stad. Linda Malherbe van Verhalenhuis Belvedère vertelt over haar werk op Katendrecht.
Op vier bassischolen in Rotterdam-Zuid krijgen de leerlingen behalve taal en rekenen ook wekelijks onder meer aikido, kookles, EHBO, tuinieren, techniek en ecosofie. Hieraan ten grondslag ligt een specifieke visie op burgerschap. De kern bestaat uit twee nieuwe vormen van geletterdheid: mediawijsheid en ecowijsheid.