Verhalen over kunstmatige intelligentie en robots suggereren dat we in een tijd van ongekende technologische vooruitgang leven. Kunstmatige intelligentie en robots gaan zorgen voor een ongekende technologische vooruitgang, met alle gevolgen van dien voor werknemers. Er zou sprake zijn van een ‘Second Machine Age’ waarin ‘Industry 4.0’ een ware productiviteitsrevolutie gaat ontketenen. Zo beweerden de economen Carl Frey en Michael Osborne in een veelbesproken studie van 2013 dat niet minder dan 47 procent van alle werknemers in de VS in de gevarenzone zit omdat hun werk door intelligente technologie kan worden overgenomen.
Op 1 mei hield Kathalijne Buitenweg, Tweede Kamerlid voor GroenLinks, de Koos Vorrink-lezing. Zij pleitte voor gelijke zelfbeschikking en een progressieve technologieagenda.
In de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) en de Jeugdwet wordt zorg niet langer opgevat als een universeel gelijk recht, maar als een individuele voorziening. Heeft de decentralisatie geleid tot een toename van ongelijkheid binnen de zorg?
De kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter in ons land. Een groot deel van de bedrijfswinsten gaat naar de aandeelhouders en komt niet bij de medewerkers terecht. Medewerkers delen vaak niet in de winst die zijzelf hebben gecreëerd. De belangrijkste oorzaak hiervan is de verschuivende machtsbalans binnen bedrijven.
Mijn vader zei het al toen hij in de jaren 90 van de vorige eeuw met pensioen ging in het onderwijs: “Hoe meer vrouwelijke collegae ik kreeg, des te lager werd het salaris voor een docent, ten opzichte van andere beroepen.”
Er voltrekt zich een stil drama in Nederland. De afgelopen tien jaar is de dakloosheid meer dan verdubbeld. Waren er in 2009 nog zo’n 18 duizend geregistreerde dakloze volwassenen, in 2018 was dat aantal opgelopen tot bijna 40 duizend. Deze cijfers zijn bovendien een conservatieve raming: de werkelijke omvang van dakloosheid in al haar verschijningsvormen is aanzienlijk groter.
Ongelijkheid komt in vele vormen. In het boek Een klein land met verre uithoeken – ongelijke kansen in veranderd Nederland laat journalist en geograaf Floor Milikowski zien hoe ongelijkheid in Nederland de afgelopen jaren is geregionaliseerd. Een boek met een treffende probleemanalyse, waar GroenLinks dankbaar gebruik van kan maken in haar ambitie om een brede volksbeweging te worden.
Tijdens het symposium 'Zorg(en) in tijden van transitie' kwamen verschillende perspectieven op de decentralisatie van de zorg aan bod. Patricia Withagen, wethouder in Zutphen, belichtte in een column het perspectief van een gemeentebestuurder.
Groene politieke partijen groeien, milieubewegingen en -activisten weten een steeds groter publiek te bereiken en het aantal mensen dat klimaatverandering als een belangrijk probleem ziet stijgt gestaag. Natuurlijk is dit een geweldige ontwikkeling: de grootschalige actie die zo hard nodig is om klimaatverandering tegen te kunnen gaan, lijkt steeds meer van de grond te komen. Maar hoe nuttig ook, maatregelen tegen klimaatverandering zijn niet per definitie rechtvaardig. Dat geldt ook voor het Nederlands Klimaatakkoord.