Het Feministisch Netwerk (FemNet) van GroenLinks pleit voor een serieus onderzoek naar de mogelijkheid van het afschaffen van de verplichte registratie van geslacht in het GBA. 'Het klinkt misschien radicaal, absurd of zelfs onmogelijk, maar kunt u een goed tegenargument bedenken?'
Terwijl het reces in de Tweede Kamer en een pauze in de formatie leidden tot politieke komkommertijd stond de wereld letterlijk in de fik. En onder water.
Een centraal liberaal uitgangspunt is de meritocratie: maatschappelijke posities moeten verdeeld worden op basis van verdienste. In de kern is het de Amerikaanse droom. Je geniet zelf van je eigen successen maar betaalt ook de kosten voor je eigen falen. Volgens Jesse Klaver moeten we de meritocratie radicaal doordenken en dan komen we uit op een progressief ideaal: de Nederlandse droom.
Klimaatverandering en ongelijkheid staan niet los van elkaar, stelt Ingrid Robeyns, hoogleraar filosofie en ethiek aan de Universiteit Utrecht. De gedragsverandering richting ecologisch duurzame levensstijlen kan alleen plaatsvinden als ook de sociaaleconomische ongelijkheid wordt aangepakt.
De begrippen ‘links’ en ‘rechts’ zijn al talloze malen doodverklaard, maar blijken steeds weer relevant, ook na deze Tweede Kamerverkiezingen. Moderne patronen van universaliteit en particulariteit zorgen daarvoor. Links staat voor de taak beide met elkaar te verbinden.
Nederland moet zich als een van de grootste exporteurs ter wereld veel meer inzetten voor groene, eerlijke handel, stelt Daniëlle Hirsch, directeur van milieu- en mensenrechtenorganisatie Both ENDS, in de achtste aflevering van onze podcast Groene Gasten.
Extreme rijkdom is een moreel en maatschappelijk probleem, stelt hoogleraar Ingrid Robeyns in de zevende aflevering van onze podcast Groene Gasten.
Wie wil weten waarom wonen een steeds groter deel van ons inkomen opslokt, en waarom de intrede van de vrije markt op het gebied van wonen de belangrijkste oorzaak van ongelijkheid en de groeiende tweedeling vormt, moet beslist Hoe ik toch huisjesmelker werd lezen.
In de strijd tegen ongelijkheid kunnen gemeenten het beste streven naar relatief homogene buurtjes in gemengde wijken. Daardoor komen mensen van verschillende achtergronden elkaar tegen bij de supermarkt en hebben ze nog wel buren in wie ze zich herkennen. Een grote misvatting is dat iedereen gemengd zou willen en moeten wonen om een einde te maken aan ongelijkheid, zegt Wouter van Gent, sociaal geograaf aan de Universiteit van Amsterdam.
Het mengen van wijken door middel van herstructurering heeft grote gevolgen voor de binding van de oorspronkelijke bewoners met de buurt. Bij hun pogingen om wijken te ‘upgraden’ zouden gemeentebestuurders zich meer moeten realiseren dat buurten geen verzameling stenen zijn, maar betekenisvolle plekken vol ervaringen en herinneringen van bewoners. De kracht van een buurt moet dan ook uitgangspunt zijn bij herstructurering.