Arbeidsmigranten spelen een cruciale rol in de Nederlandse economie. Ze zorgen ervoor dat fruit en groente worden geoogst, dat de schappen in de supermarkten zijn gevuld, dat pakketjes aan huis worden bezorgd en dat onze kantoren worden schoongemaakt. De corona-crisis maakt maar weer eens duidelijk dat het hier gaat om cruciale beroepen.
Het publieke en politieke debat wordt beheerst door een negatieve houding jegens immigratie. Een dergelijk klimaat is niet erg bevorderlijk voor een open en zakelijke discussie. Toch zou het getuigen van gezond realisme als de spiraal van de anti-immigratieretoriek wordt doorbroken en immigratie niet meer wordt gedefinieerd als een te bestrijden verschijnsel maar als een onvermijdelijk proces dat moet worden gereguleerd.
Europa, het zou zomaar de beste regio om in te wonen kunnen zijn. Maar het uitzicht op een duurzaam – ecologisch én politiek duurzaam – en solidair Europa lijkt nog ver weg. Het debatklimaat over en in Europa maakt het niet makkelijker: het wordt steeds vaker gevoerd in uitersten. En het gekrakeel over de euro als onderdeel van een visieloos, neoliberaal beleid brengen ons geen stap verder. Duiding en voorstellen voor een Europese agenda.
Mensen willen de zeggenschap terug over zaken die hun levens raken, en vragen om instituties die dat mogelijk maken. Dat is geen goedkope bezuinigingsretoriek; het is het opnieuw toe-eigenen van wat in een grootschalige wereld verloren is gegaan. Het is mogelijk en het gebeurt al.
Nederland moet zich als een van de grootste exporteurs ter wereld veel meer inzetten voor groene, eerlijke handel, stelt Daniëlle Hirsch, directeur van milieu- en mensenrechtenorganisatie Both ENDS, in de achtste aflevering van onze podcast Groene Gasten.
Zestien aanbevelingen voor het versnellen van de overgang naar een schone energievoorziening, dat is de oogst van de conferentie 'Energietransitie voor gemeenten' die Milieunetwerk GroenLinks en Bureau de Helling op 11 november organiseerden.
De vertaling van het veelgeprezen boek The Deficit Myth van Stephanie Kelton kon niet op een beter moment verschijnen. Door de pandemie is in plaats van bezuinigen ‘zich een weg uit de crisis investeren’ het nieuwe adagium geworden. Een theorie die dit adagium ondersteunt, is meer dan welkom.
EU-landen worden in deze coronacrisis voorlopig niet lastiggevallen met verplichte Europese normen voor bezuinigingen die in het verleden rampzalig uitpakten voor onder meer de sociale zekerheid. Voordat de geschiedenis herhaalt, moet de EU lessen trekken uit de averechtse bezuinigingspolitiek van de vorige crisis.
Als je de bedrijven de kans geeft, zullen ze ook de publieke doelen dienen. Dat is wederom de visie van VNO-NCW. Deze keer gehesen in een groen sociaal jasje en met mooie eerlijke woorden. En het baart mij hele grote zorgen.
Werk, waarin antropoloog James Suzman de geschiedenis van de werkende mens onderzoekt, doet denken aan boeken als Sapiens en Guns, germs and steel. Het begint met de manier waarop de eerste mensachtigen werkten, en eindigt met de invloed van robots en artificiële intelligentie op de toekomst van werk.