PvdA en GroenLinks zitten weldra samen in de oppositiebankjes. Kunnen ze gezamenlijk aanjagers worden van klimaatpolitiek? Robert-Jan Wille zocht het antwoord op die vraag in de artikelenbundel Rood-groene politiek voor de 21e eeuw van de sociaaldemocratische Wiardi Beckmanstichting. Die bundel bevat veel moois voor GroenLinksers, maar leert ook dat de sociaaldemocraten terugschrikken voor gedragsverandering, te ‘Haags’ denken en een tikkeltje technocratisch zijn.
Deze zomer beslist de International Commission on Stratigraphy of de wereld sinds de Industriële Revolutie een nieuw geologisch tijdperk binnengetreden is: het Antropoceen.
Is er werkelijk reden tot groen optimisme, of stevenen we af op nog eens 25 jaar drama in de klimaatpolitiek? Wijnand Duyvendak schetst de contouren voor een klimaatbeleid dat wel effectief is.
Wat heeft de landbouwlobby te zeggen over de lucht die je inademt? Meer dan je denkt. Het debat over luchtkwaliteit in Europa blijkt een knokpartij waarin de agrarische sector emissienormen voor boerenbedrijven gevloerd heeft. Met ernstige gevolgen voor onze gezondheid.
Klimaatwetenschapper en voormalig klimaatonderhandelaar Bert Metz las het boek ‘Klimaatmores’ van Bas Eickhout. Hij waardeert de wijze waarop de GroenLinks-Europarlementariër de lezer laat delen in zijn emoties bij de doorbraak van Parijs, eind 2015, maar ook de nuchtere manier waarop Eickhout het in Parijs bereikte klimaatakkoord analyseert.
Vier jaar lang beet Jan Paul van Soest zich in z’n vrije tijd vast in de klimaatsceptici. Een “pr-prestatie van formaat” noemt hij hun succes in De Twijfelbrigade. Hij las voor z’n onderzoek alles wat hij kon vinden van en over de sceptici en speurde het internet af naar sceptische blogs en platforms.
Het klimaatakkoord van Parijs luidt het einde van fossiele brandstoffen in, te beginnen met kolen. Maar kappen met kolen is voor sommige delen van de wereld een forse uitdaging, zo leert de Coal Atlas.
Wachten we op de markt of nemen we zelf het heft in handen? Weken worden maanden, maanden worden jaren en het klimaatprobleem verergert met de dag.
Als politicus praat ik liever niet alleen over maar graag ook met bedrijven, organisaties en mensen om er achter te komen hoe de vork in de steel zit.
In De Groene Amsterdammer van 14 april stond een lang verhaal van Dick Pels waarin hij de Transition Towns-beweging probeerde te beschrijven in termen van een 'praktische religie'. Met dit artikel slaat Pels volgens enkele medewerkers van Transition Towns de plank volledig mis.